Κυπριακό: 15 καυτά ερωτήματα

Μετά από 44 χρόνια άκαρπων συνομιλιών προβληματίζομαι και ανησυχώ πολύ βλέποντας πού οδεύουν τα πράγματα. Οι προβληματισμοί μου αυτοί με οδήγησαν σε μια σειρά 15 ερωτημάτων τα οποία απευθύνω σήμερα σε όλους εσάς τους αναγνώστες του “Φιλελεύθερου” για να προβληματιστείτε και να δώσετε τις δικές σας απαντήσεις: Ιδού λοιπόν τα ερωτήματα μου:(1) Είναι ή δεν είναι οι εκάστοτε τουρκοκυπριακές ηγεσίες απόλυτα υποταγμένες στις αποφάσεις και εντολές των εκάστοτε τουρκικών καθεστώτων;   Με άλλα λόγια, είναι ή δεν είναι οι Τουρκοκύπριοι ηγέτες ουσιαστικά οι εντολοδόχοι του Τουρκικού καθεστώτος εδώ στην Κύπρο;
(2) Οι συνομιλίες που διεξάγονται τα τελευταία 44 χρόνια είναι στην πραγματικότητα «ενδοκυπριακές / διακοινοτικές» ή συνομιλίες μεταξύ της ηγεσίας των Ελληνοκυπρίων και του καθεστώτος της Άγκυρας;
(3) Στο βιβλίο του «Το Στρατηγικό Βάθος» ο Αχμέτ Νταβούτογλου αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής: «Έστω και αν δεν υπήρχε ούτε ένας Τούρκος μουσουλμάνος στην Κύπρο, η Τουρκία θα είχε πάντα λόγο και ρόλο στα τεκταινόμενα σ’ αυτό το νησί που βρίσκεται στον κόρφο της».  Πιστεύετε λοιπόν ότι το τουρκικό καθεστώς νοιάζεται καθόλου για την τουρκοκυπριακή κοινότητα ή ότι απλώς την χρησιμοποιεί σαν όργανό του για υλοποίηση των στρατηγικών του στόχων; Εάν πιστεύετε ότι ισχύει το δεύτερο, ποίοι είναι κατά τη γνώμη σας οι στρατηγικοί στόχοι της Τουρκίας αναφορικά με την Κύπρο;
(4) Μετά από 44 χρόνια άκαρπων συνομιλιών έχουμε σήμερα απέναντι μας μια Τουρκία που αποθρασύνθηκε, προκαλεί και προβάλλει απαράδεκτους όρους και απαιτήσεις που και ο πλέον διαλλακτικός και υποχωρητικός Κύπριος Πρόεδρος θα ήταν αδύνατο να αποδεχθεί. 
Υπάρχει λοιπόν καμιά αμφιβολία ότι για τα σημερινά αδιέξοδα την αποκλειστική ευθύνη φέρει η Τουρκική πλευρά;
(5) Είναι ή δεν είναι το σημερινό υπό τον Ερντογάν καθεστώς της Τουρκίας ένα αδίστακτο, τυχοδιωκτικό και πολεμοχαρές καθεστώς που δεν σέβεται το διεθνές δίκαιο και που προωθεί με εκβιασμούς και απειλές τα επεκτατικά και άνομα του σχέδια σε βάρος των γειτόνων του;
(6) Θα μπορούσαμε ποτέ να εμπιστευτούμε τέτοιο καθεστώς και κατ’ επέκταση δεν θα ήμασταν απόλυτα δικαιολογημένοι να αμφιβάλλουμε ότι ο Ταγίπ Ερντογάν θα τηρούσε τις πρόνοιες της οποιασδήποτε συμφωνίας που θα συνυπόγραφε μαζί μας;
(7) Εάν προκύψει μια ομοσπονδιακή λύση όπου οι απαράδεκτες Τουρκικές απαιτήσεις ικανοποιηθούν σε μεγάλο βαθμό από την πλευρά μας και έχοντας υπόψη όσα έχω προαναφέρει, υπάρχει έστω και η ελάχιστη πιθανότητα η λύση αυτή να είναι βιώσιμη και λειτουργική; Είναι δυνατό να επιβιώσει και να λειτουργήσει ένας “συνεταιρισμός” μεταξύ ενός “Αγγέλου” και του “Διαβόλου”;
(8) Παρακολουθώντας την ολοένα εντεινόμενη προκλητικότητα και επιθετικότητα της Τουρκίας, και τους απαράδεκτους όρους της σε ό,τι αφορά τη μορφή της ΔΔΟ που είναι διατεθειμένη να αποδεχθεί, υπάρχει ορθοφρονών και νουνεχής άνθρωπος που πιστεύει σήμερα ότι θα δεχόταν ποτέ η Τουρκία μια λύση για την εγκαθίδρυση μιας ΔΔΟ που να μην είναι τουρκικών προδιαγραφών;
(9) Συμφωνείτε ότι το βόρειο μέρος της Κύπρου, είτε υπάρξει λύση (ΔΔΟ) είτε όχι, θα παραμείνει τουρκοποιημένο και θα βρίσκεται ουσιαστικά υπό τον έλεγχο της Τουρκίας;
Εάν συμφωνείτε, δεν θα ειναι η Κύπρος ουσιαστικά «διχοτομημένη» είτε το Κυπριακό «λυθεί» (μέσα στα πλαίσια  μιας ΔΔΟ) είτε όχι;
(10) Συμφωνείτε ότι στην περίπτωση ομοσπονδιακής λύσης, όπως αυτής που μετά μανίας επιδιώκουν οι Τούρκοι, το αδίστακτο Ισλαμικό Τουρκικό καθεστώς θα μπορεί (μέσω των Τουρκοκυπρίων εντολοδόχων του) οποιαδήποτε στιγμή το θελήσει (για προώθηση των οποιωνδήποτε άνομων στόχων και συμφερόντων του) να δημιουργεί τεράστια προβλήματα και να παραλύει τη λειτουργία των δομών της ομοσπονδιακής κυβέρνησης αλλά και του ομόσπονδου Ελληνοκυπριακού κρατιδίου;
(11) Εάν η απάντηση σας στο πιο πάνω ερώτημα είναι “Ναι”, δεν θα κινδυνεύει να βρεθεί και η Κύπρος διχοτομημένη και το Ελληνοκυπριακό ομόσπονδο κρατίδιουπό Τουρκική ομηρία;
(12) Δεν νομίζετε ότι το να πιστεύει ένας σήμερα ότι οι συνομιλίες (που πιθανό σύντομα να επαναρχίσουν) θα οδηγήσουν σε μια βιώσιμη λύση του Κυπριακού, αποτελεί ευσεβή πόθο, ουτοπία και ψευδαίσθηση;
(13) Συμφωνείτε ή διαφωνείτε ότι οι διάφορες δικοινοτικές εκδηλώσεις και πρωτοβουλίες είναι παντελώς αχρείαστες επειδή(α) έχουν μηδενική επίδραση στην εξεύρεση λύσης και στη μορφή της λύσης, και (β) αποπροσανατολίζουν τον Κυπριακό λαό αλλά και τους ξένους από την ουσία του Κυπριακού προβλήματος που δεν είναι μια διακοινοτική διαφορά αλλά πρόβλημα εισβολής και παράνομης κατοχής;
(14) Θεωρείτε ότι ο Νίκος Αναστασιάδης, στην προσπάθεια του να επιλύσει το Κυπριακό, έχει προβεί σε απαράδεκτες παραχωρήσεις προς την τουρκική πλευρά οι οποίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια μη βιώσιμη λύση ΔΔΟ αν η άλλη πλευρά ανταποκρινόταν θετικά στις προτάσεις του Προέδρου μας; Αν η απάντηση σας στο πιο πάνω ερώτημα είναι καταφατική, πιστεύετε ότι η υποχωρητικότητα της πλευράς μας έναντι των τουρκικών απαιτήσεων αντί να απαμβλύνει έχει εκθρέψει περαιτέρω την τουρκική αδιαλλαξία και προκλητικότητα;
(15) Συμφωνείτε ότι μεταξύ της «αυτοκτονίας» (δηλ. της αποδοχής από μέρους μας της «ρατσιστικής» λύσης που επιδιώκουν μετά μανίας οι Τούρκοι) και του οριστικού ναυαγίου των συνομιλιών, με τις όποιες αρνητικές συνέπειες του, που θα προέλθει από την άρνηση μας να αποδεχτούμε τους απεχθείς τουρκικούς όρους για «επίλυση» του Κυπριακού, μόνο η δεύτερη επιλογή θα αφήνει ζωντανές κάποιες ελπίδες ότι θα επιβιώσει τελικά ο Κυπριακός Ελληνισμός;

*Πρώην ανώτερο στέλεχος της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου.

  Μιχαλάκης Τιγγιρίδης