1/5/17

Σάββας Καλεντερίδης: Γιατί η Τουρκία επιμένει για τα «18 νησιά»

Στο άρθρο μας της Παρασκευής αναφερθήκαμε στην προκλητική ενέργεια της Τουρκίας να βομβαρδίσει έδαφος δύο ξένων χωρών, με το αιτιολογικό ότι αυτές «οι δυο περιοχές συνιστούν απειλή» για την ίδια.
Οι Κούρδοι έχουν ξεσηκωθεί και κάνουν διαδηλώσεις στη βόρεια Συρία, απαιτώντας να ανακηρυχθεί από τον ΟΗΕ η περιοχή τους ως «ζώνη απαγόρευσης πτήσεων», για να προστατευτούν από την τουρκική επιθετικότητα.
Με διαρροές στον τουρκικό Τύπο της Πέμπτης, το τουρκικό κράτος διαμηνύει προς ΗΠΑ, Ρωσία, Ιράκ, Συρία και Κούρδους ότι θα πραγματοποιεί αεροπορικές επιδρομές σε όποια περιοχή των δύο γειτονικών χωρών που υπάρχουν κουρδικές κρατικές δομές θεωρεί ότι αποτελεί απειλή για την εθνική ασφάλεια της Τουρκίας.
Τα επόμενα δύο-τρία χρόνια είναι εξαιρετικά κρίσιμα για το μέλλον της περιοχής.
Κι αυτό γιατί το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα αναμένεται να ολοκληρωθούν οι εξελίξεις που θα οδηγήσουν στην επόμενη μέρα στη Συρία, αλλά και οι εξελίξεις που θα οδηγήσουν στη συνταγματική νομιμοποίηση του αυτόνομου κράτους της βόρειας Συρίας, στο οποίο καθοριστικό ρόλο θα παίζουν οι Κούρδοι. Επίσης, αυτό το διάστημα αναμένεται να ξεκαθαρίσει το καθεστώς του Κιρκούκ και το αν οι Κούρδοι του Ιράκ ανακηρύξουν την ανεξαρτησία τους.
Οι εξελίξεις αυτές, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν τη στήριξη των ΗΠΑ αλλά και της Ρωσίας, είναι που θέτουν σε συναγερμό την Άγκυρα, η οποία νιώθει ότι έρχεται η σειρά της για να προστεθεί στον κατάλογο των ομοσπονδιοποιημένων χωρών, μετά το Ιράκ και τη Συρία.
Όμως το διάστημα αυτό δεν είναι κρίσιμο για τον Ερντογάν μόνο λόγω των προαναφερθεισών εξελίξεων.
Υπάρχει και το θέμα της πολιτικής αιμορραγίας του AKP που διαπιστώθηκε στο δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου, μια αιμορραγία που σύμφωνα με πληροφορίες από πολιτικούς κύκλους του ίδιου κόμματος στην Άγκυρα, αναμένεται να συνεχιστεί μέχρι το 2019 – οπότε και η εκλογή του νέου προέδρου, που θα διοικεί την Τουρκία απολυταρχικώ τω τρόπω.
Η κατάσταση λοιπόν, σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, στο AKP δεν είναι καλή, και υπάρχει έντονη δυσφορία σε επίπεδο ανωτάτων και ανωτέρων στελεχών για τη μετατροπή του κόμματος σε ένα «οικογενειακό μαγαζί» του Ερντογάν.
Μένει να δούμε τι μορφή θα πάρει αυτή η έντονη δυσφορία και αν αυτή θα εκδηλωθεί ως κίνημα διαμαρτυρίας στους κόλπους του AKP ή αν οδηγήσει στελέχη στο Κόμμα της Ευτυχίας (Saadet Partisi), που αποτελεί τη φυσική συνέχεια του Κόμματος της Ευημερίας και του Κόμματος της Εντιμότητας, του γεννήτορα του πολιτικού Ισλάμ στην Τουρκία, Νετζμετίν Ερμπακάν...
Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news

7 σχόλια:

  1. The question should be why don't we demand anything and we do have real treaties to support our claims from Turkey to Albania.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΚΑΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ 18 ΝΗΣΙΑ......................

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θεωρῶ πάγια τὴν ἀναθεωρητικὴ πολιτικὴ τῆς Τουρκίας ἔναντι τῆς Ἑλλάδος. Αὐξάνει καὶ μειώνεται βάσει τῶν καταστάσεων καὶ συνθηκῶν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θελει 18 νησιά και με τα 3 που θα παρει να κάνει 21 μπλακτζακ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν ανησυχώ! Θα να "προστατέψουν" οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικάνοι "σύμμαχοι" όπως "προστατεύουν" και τη Β. Συρία. Σωθήκαμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σάββα. Τους τούρκους τους γνωρίζεις καλά. Είναι ένας συρφετός λαών (ένας τούρκος ιστορικός αναβιβάζει σε 82 και μισή εθνότητες)που στα τελευταία 90 χρόνια προσπαθεί να αποκτήσει εθνική οντότητα. Στην επιδίωξη αυτή συντελούν όλες γενικά οι πολιτικές τους δυνάμεις, με αποτέλεσμα, ο απλός τούρκος πολίτης να ζει με την ψευδαίσθηση πως η πατρίδα του είναι τόσο δυνατή που ελέγχει τις διεθνείς εξελίξεις. Το συναίσθημα αυτό ενδυναμώθηκε τελευταία με τον νεοσουλτάνο, ο οποίος εκμεταλεύτηκε ορισμένες συγκυρίες και πέρασε στον κόσμο πως οι τούρκοι είναι η ανώτερη φυλή του κόσμου. Δεν μπορούν να εννοήσουν πώς αυτοί οιμπουνταλάδες μεμέτηδες άλλαξαν ξαφνικά και από αχμάκηδες γίνανε ξεφτέρια.
    Ο ναρκησισμός του νεοσουλτάνου έχει περάσει και στους τούρκους πολίτες και πόσο θα διαρκέσει αυτή η ευφορεία δεν μπορούμε να το προβλέψουμε. Κάπου θα στραβώσει το κλίμα και τόσο ο Τράμπ, όσο κι η αλεπού ο Πούτιν (παρά τα χατίρια που του κάνει) Θα στριμώξουν τον Ερντογκάν και θα τον πετάξουν σαν στιμένη λεμονόκουπα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.